Skydiven, tocht over een actieve vulkaan en meer!

Hierbij weer een nieuw blog over onze reis in Nieuw Zeeland. Het gaat over ons laatste stuk van het noordelijk eiland die we afgelopen donderdag hebben verlaten. Helaas beseffen we dat de tijd voorbij vliegt want we zijn al een stuk over de helft van onze reis heen.

Na een weekje te hebben gewerkt, hadden we weer zin om op pad te gaan. De weg die we moesten rijden was weer omgeven door erg mooie natuur en uiteindelijk kwamen we aan in het kleine plaatsje Napier. In 1931 heeft hier een heftige aardbeving zowat alles met de grond gelijk gemaakt. Daarna is het stadje weer opgebouwd in Art Deco stijl. Een populaire stijl uit de jaren 20 en 30 met veel verschillende kleuren. Ook zijn er veel kleine tuintjes in de stad te vinden met in de ene een fontein en in de andere een waterrat. Heel sfeervol. Het hostel waar we in verbleven was een erg mooi gebouw en het voelde ook alsof we in een andere tijd leefde.
In dit plaatsje hebben we een best steile wandeling gemaakt in de warmte naar de Bluff Hill lookout waarbij we een mooi uitzicht hadden over de haven, de zee en de stad. Ook zijn we naar een Aquarium geweest waar ze allerlei soorten vissen, haaien, pinguins en kiwi’s hadden. Het was voor ons de eerste keer dat we een kiwi zagen! Hij was groter dan we hadden verwacht.
Ook hebben we op een van de dagen een wandeling van 21 km gelopen naar Cape Kidnappers. Dit was een wandeling wat langs de zee en de kliffen liep. Deze wandeling kon alleen met laag tij worden gedaan omdat je anders door de zee moet lopen wat niet zo fijn is. De wandeling was heel erg mooi langs de hele hoge kliffen. Op de kliffen waren ook verschillende kleuren lagen te zien die ontstaan zijn door aardverschuivingen die de kliffen omhoog hebben geduwd. Bijzonder om te zien. Toen we bijna aan het eind van de wandeling waren, moesten we nog onze schoenen uittrekken en een stuk door de zee lopen langs losgevallen stenen. De laatste 20 minuten was een flinke steile klim omhoog die ons naar een kolonie vogels bracht, de Jan van Gent vogels. Er waren er ontzettend veel die hun jongen aan het voeren waren en op en neer vlogen. Deze vogels zijn nog best groot en hebben een hele mooie gele kop. Het was heel bijzonder dit te zien. Na de wandeling een lekker groot ijsje op als beloning.
Op alweer onze laatste dag in Napier zijn we naar een klein museum geweest waar veel uitgelegd stond over de aardbeving die hier had plaatsgevonden. Dat was interessant om te lezen. In Napier hebben we ook nog een echt Nederlandse frietzaak gevonden genaamd ‘The Frying Dutchman’. Wij wilden wel een lekker kroketje eten maar helaas was de zaak dicht.

Na Napier gingen we door naar het plaatsje Taupo wat gelegen ligt aan een groot meer. Dit meer is ontstaan door een enorme vulkaanuitbarsting wat ongeveer 22.000 jaar geleden gebeurde. De krater is ongeveer 600 vierkante kilometer groot en helemaal gevuld met water. Deze uitbarsting was één van de grootste uitbarstingen ooit.
Taupo staat ook bekend om zijn parachute sprongen. Dat is dus ook één van de redenen waar wij voor kwamen. We waren behoorlijk gespannen maar hadden er ook veel zin in. We werden in ons pak gehesen terwijl we al een aantal andere springers het vliegtuigje in zagen gaan en later met een big smile weer terug zagen komen veilig geland en wel. Toen onze instructeurs zich aan ons voorgesteld hadden, werd het toch echt tijd om het vliegtuigje in te gaan. In het vliegtuig hadden we al mooi uitzicht over de prachtige omgeving. De instructeurs maakte zich aan ons vast en na 15 minuten rondgevlogen te hebben, was het tijd om te springen vanaf 15,000 ft (ong. 4,5 km). Omdat Tim als laatste het vliegtuigje inliep betekende dat Tim er ook als eerste weer uit moest. Dus het luikje ging open, Tim ging met zijn instructeur opa de rand zitten, beentjes naar buiten, de angst was zichtbaar en 2 seconden later was hij weg. Nadat er nog twee anderen het vliegtuig uitgesprongen waren, was het Laura haar beurt. Behoorlijk gespannen maar ook veel zin in. Op het moment dat we het vliegtuig uit gingen was het even eng maar daarna alleen maar ontzettend vet! Wat ging het enorm hard en de wind raasde langs onze oren. Na een vrije val van ongeveer een minuut waarin we werden rondgedraaid en de omgeving min of meer in ons op konden nemen, klapte de parachute open. Ineens was het rustig. Geen razende, koude wind meer maar alleen de stille prachtige omgeving om ons heen. Tim mocht zelf ook nog even de parachute besturen en na een paar minuten stonden we allebei na een zachte landing weer veilig op de grond. Wat een adrenaline kick was dit, enorm gaaf!!
Om even bij te komen van de sprong zijn we diezelfde middag met een zeilboot gaan zeilen over het meer. De gids bracht ons naar een gesteente waar Maori tekeningen in gegraveerd waren. Ook konden we nog een lekkere duik nemen in het water en op de terugweg kregen we een lekker wijntje. Heerlijk ontspannen.
Voordat we de volgende dag weer doorreden naar onze volgende bestemming hebben we nog een wandeling gemaakt naar een bijzondere waterval in de buurt van de stad. Een brede rivier werd eigenlijk door een kloof geduwd waardoor het water veel geweld veroorzaakte. Mooi om te zien. Daarna zo’n anderhalf uur gereden om aan te komen in het plaatsje National Park. Onze uitvalsbasis voor de Tongariro Alpine Crossing, ook wel bekend als de mooiste dag wandeling van Nieuw-Zeeland.

Vroeg in de ochtend werden we met een bus afgezet aan het beginpunt van de wandeling. De wandeling was 19,4 km lang waarbij we zo’n 700 meter moesten klimmen. Het is een hele populaire wandeling vanwege de hele bijzondere vulkanische gebergte maar ook omdat het leidt langs Mt. Ngaruhoe, beter bekend als Mt. Doom uit de films the Lord of the Rings. De wandeling was van het begin tot het eind prachtig. We liepen tussen de vulkanische gesteente langs Mt. Ngaruhoe. De klim was met momenten behoorlijk steil en dus afzien. Maar het uitzicht maakte het meer dan waard. Op sommige plekken waren er grote vlaktes met daaromheen gebergte en we konden kilometers ver kijken. Soms leek het net of het een andere planeet had kunnen zijn. Ook hadden we zicht op een vulkaan die in 2012 voor het laatst een uitbarsting had gehad. Daar kwam nog steeds rook uit. 6,5 uur later kwamen we aan op ons eindpunt. Het was zeker de mooiste wandeling die we tot nu toe gemaakt hebben! In de avond stond er een haardvuurtje aan in het hostel en hebben we daar heerlijk met een wijntje na zitten genieten van wat we gezien hadden. Omdat er in het plaatsje National Park verder niet veel meer te doen was zijn we de dag erna meteen doorgereden naar Wellington, de hoofdstad van Nieuw-Zeeland met bijna 400.000 inwoners.

Wellington ligt in het zuidelijkste puntje van het noordelijk eiland en vanaf deze plek vertrekt de ferry naar het zuidelijk eiland. We hadden hier vier nachten geboekt omdat er ook weer genoeg te doen was. Zo is er een ontzettend groot museum met 6 verdiepingen. Er zijn veel interessante onderwerpen te bezichtigen zoals de geschiedenis van de Maori, veel informatie over de aardbevingen die plaats hebben gevonden in Nieuw-Zeeland en vulkaanuitbarstingen en nog veel meer. Het was een gratis museum en het was zo groot dat we er 2 middagen voor nodig hadden om alles te kunnen zien. Ook zijn we naar Mt. Victoria gelopen wat een uitkijkpunt is over de stad. Wel eventjes klimmen maar de wandeling en het uitzicht waren erg mooi. Er is ook een Cable Car in de stad, soort kabeltreintje, die een berg op rijdt en waarbij je uitkomt in de Botanic Gardens van de stad. Daar was ook de Carter Observatory. Een museum dat ging over het heelal. Het had ook een filmzaal waarbij ze lieten zien welke sterren op het moment in de lucht te zien zijn en er was veel informatie te lezen over de planeten, kometen, sterren en alles daaromheen. Erg interessant om te lezen vooral ook omdat we elke avond zo gefascineerd zijn door de vele sterren die te zien zijn in Nieuw-Zeeland.
Ook hebben we een bezoekje gebracht aan de Weta Cave. Dit is een werkplaats waar ze maskers, wapens, poppen, auto’s en meer maken die voor films als Lord of the Rings, Hobbit, King Kong, District 9 en nog meer films. Het was interessant om er meer over te horen. Tim was vooral gefascineerd door een grote auto/tank die gemaakt was voor de film Halo. Hij ziet zich er zelf al in rijden.
De stad Wellington was niet al te groot waardoor het een gezellige sfeer had. Het ligt aan de zee dus heeft ook een mooi uitzicht! We hebben ons er goed vermaakt.

Na Wellington was het tijd om het noordereiland te verlaten en met de ferry naar het zuidereiland te varen. Blijkbaar het mooiste ferry tochtje van de wereld dus we waren benieuwd!